CYBERBULLYING – FORMA PRZEMOCY RÓWIEŚNICZEJ
Przemoc to intencjonalne działanie lub zaniechanie jednej osoby wobec drugiej, które wykorzystując przewagę sił narusza prawa i dobra osobiste jednostki powodując szkody i cierpienia.
Doskonalenie techniki komputerowej ,a wraz z nim błyskawiczny rozwój sieci internetowej, daje możliwości wykorzystania jej w różnych celach: edukacyjnym, informacyjnym, komunikacyjnym i innych aktywności społeczno-zawodowych.
Faktem jest , że nadużywanie komputera i Internetu może być podłożem pojawienia się poważnych zmian w osobowości oraz funkcjonowaniu psychospołecznym użytkowników. Może stanowić także przyczynę wielu patologii społecznych. Dotyczy to szczególnie dzieci i młodzieży ponieważ znajdują się oni w okresie kształtowania osobowości, rozwijania swoich zainteresowań, krystalizowania poglądów oraz postaw wobec świata i innych ludzi. Przemoc zastraszania rówieśników przez rówieśników za pośrednictwem urządzeń elektronicznych w świecie wirtualnym nosi miano CYBERBULLYINGU . Anonimowość oraz wzrastająca niezależność od norm społecznych, którą zapewnia komunikacja za pośrednictwem Internetu, może wyzwalać zachowania agresywne. Powszechnie spotykane są wojny na obelgi, czy ataki osobiste np. w grupach dyskusyjnych. Formy przemocy pojawiają się wśród dzieci i młodzieży i przybierają charakter zbliżony do wyrafinowanych metod terroru psychicznego i emocjonalnego. Cyberprzemoc jest w tej kwestii jednym z najpoważniejszych zagrożeń , a jej zasięg stale rośnie. Źródła internetowe podają definicję mobbingu jako „celowe, systematyczne, powtarzające się przez dłuższy czas zachowania naruszające godność osobistą danej osoby”. Wśród tych metod są zastraszanie ,upokarzanie i poniżanie. W środowisku młodzieży ofiary i sprawcy tego terroru to zwykle rówieśnicy, nierzadko to koledzy bądź koleżanki z jednej klasy. Cyberprzemoc wpływa znacznie mocniej na psychikę młodych ludzi, niż ta stosowana w świecie realnym. Dziecko czuje się osaczone i zdane tylko na siebie. Trudniej mu zmierzyć się z taką sytuacją. Nękanie takie staje się dla niego groźniejsze niż to, z którym spotyka się w świecie rzeczywistym, ponieważ informacje pojawiają się w sieci niemal natychmiast, bardzo szybko się rozprzestrzeniają i mogą pozostać bardzo długo. Anonimowość sprawcy sprawia , że łatwiej zastosować taką formę przemocy. Nie widać cierpienia, emocji drugiej osoby coraz częściej zdarzają się przypadki samobójstw z tego powodu. Ofiara i sprawca a także świadkowie cyberprzemocy młodzi ludzie potrzebują reakcji dorosłych, aby mogli zrozumieć konsekwencję swoich działań. W profilaktyce cyberprzemocy najważniejsze są więzi rodzinne, dobry kontakt z rodzicami oparty na wzajemnym szacunku, zrozumieniu i cieple. Gdy tego zabraknie młodzież jest podatniejsza na negatywny wpływ rówieśników. Drugim krokiem w zapobieganiu cyberprzemocy jest świadomość i wiedza nauczycieli oraz rodziców na temat agresji elektronicznej i umiejętności praktyczne aby skutecznie pomagać. To także profilaktyka i interwencja w szkole, rodzinie, kampanie społeczne, zmiany w prawie oraz skuteczna pomoc ofiarom cyberprzemocy. 10 lutego każdego roku obchodzony jest światowy Dzień Bezpiecznego Internetu .Powstało również wiele organizacji , które mogą dostarczyć cennych informacji a także świadczą pomoc w tym zakresie. Pomogą nam w tym strony internetowe: www.dbi.com, www.helpineorg.pl , www.sieciaki.pl , www.saferinternet.pl
Tylko zintegrowany system działań może stanowić skuteczną broń w walce z przemocą za pośrednictwem nowych technologii.
Bibliografia
D.Wolak i T.Pilch „elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej” wyd.”Żak” W-wa
A.Andrzejewska „Dzieci i młodzież w sieci zagrożęń realnych i wirtualnych” wyd. „Difin” W-wa 2014
A.Augustynek „Uzależnienia komputerowe” wyd. „Difin” W-wa 2010