Starość, Niepełnosprawność

„Starość nie jest niczym innym, jak tylko powtórzeniem wieku dziecięcego”

Arystoteles

Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna. Osoba starsza, niepełnosprawna ma poczucie swojej słabości i ważne jest dla niej zapewnienie bezpieczeństwa. Człowiek w podeszłym wieku, niepełnosprawny staje się coraz mniej wydolny, bardziej podatny na wielorakie schorzenia. Interakcja z rodziną, znajomymi jest tak samo ważna dla zdrowia i szczęścia jak pozostałe sfery życia. Przedkłada to się na samopoczucie i tym samym na zdrowie fizyczne. Mają prawo do wyrażaniu swoich uczuć, myśli. Jako osoby młode czy dorosłe, nigdy nie mierzmy osób w podeszłym wieku taką samą miarą. Wrażliwość na osoby starsze jest istotną cechą cywilizacji. Cywilizacja będzie się rozwijała jeśli potrafi uszanować mądrość osób starszych. Osobę niepełnosprawną trzeba przede wszystkim dostrzec, zbliżyć się niej i wtedy dopiero można zobaczyć w niej zwyczajnego człowieka, który tak samo jak my, ma uczucia, ambicje, talenty i bardzo chce żeby go normalnie traktować.

W praktycznym wymiarze działania Ośrodka na rzecz osób starszych, niepełnosprawnych obejmują:

Pomoc finansowa, usługi opiekuńcze w środowisku, specjalistyczne usługi opiekuńcze w środowisku, usługi opiekuńcze w domu pomocy społecznej, świadczenia opiekuńcze, pomoc rzeczowa, praca socjalna, poradnictwo specjalistyczne.