Bezrobocie

„Naszą największą słabością jest poddawanie się. Najpewniejszą drogą do sukcesu jest zawsze próbowanie po prostu jeden, następny raz”

T. Edison

Bezrobocie to niemożność znalezienia pracy zarobkowej przez osoby w wieku produkcyjnym chętnych i zdolnych do pracy oraz aktywnie jej poszukujących.

Prawo do pracy jest podstawowym dobrem i stanowi pierwszorzędny warunek do godnego życia. Brak pracy nie satysfakcjonuje tych którzy chcą pracować, prowadzi do regresu, zatraca motywację do dalszego kształcenia.

Na rozmiar zjawiska bezrobocia wpływ mają czynniki społeczne, ponieważ jest to zjawisko powstałe w społeczeństwie. Rozmiar bezrobocia zależy od systemu gospodarczego i aktualnie prowadzonej polityki krajowego rynku pracy. Związane jest zwykle z poziomem nowych inwestycji i trwałym zatrudnianiem pracowników w nowo powstałych i nowoczesnych zakładach pracy sektora publicznego lub prywatnego. Skutki bezrobocia dotykają nie tylko osobę pozostającą bez pracy, ale także jej rodzinę. Wskutek bezrobocia nie wykorzystujemy potencjału ludzkiego, który tkwi w każdym człowieku. Powoduje spadek dochodu rodziny, poczucia beznadziejności, pesymizmu, bezużyteczności. Dlatego ważna jest pomoc osobie bezrobotnej wyjść z izolacji społecznej i podjąć na nowo próbę uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym. Osoba bezrobotna posiada różnorodny bagaż doświadczeń, który należy we właściwy sposób wykorzystać. Nigdy nie należy tracić nadziei na lepsze jutro i odnaleźć swoje miejsce na rynku pracy.

W praktycznym wymiarze działania Ośrodka na rzecz bezrobotnych obejmują: pomoc finansowa, pomoc rzeczowa, praca socjalna nakierowaną w szczególności na pomoc w podnoszeniu kompetencji zawodowych i społecznych oraz pomoc w znalezieniu pracy.